اثر دارو روی سیستم عصبی با استفاده از نانو بررسی شد
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۶۳۹۶۳
محققان از نانوذرات مغناطیسی برای ارائه پلتفرمی استفاده کردند که امکان شبیهسازی محیط داخل سیستم عصبی را فراهم میکند.
خبرگزاری برنا؛ نورونها واحدهای اصلی مغز و سیستم عصبی هستند، سلولهایی که از دنیای خارج ورودی حسی دریافت میکنند، و در ادامه دستورات حرکتی را به عضلات میدهند و در هر مرحله سیگنالهای الکتریکی را تبدیل و انتقال میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این سیستم به دانشمندان اجازه میدهد تا رشد بافتها و سلولهای عصبی را با دقت بالاتری بررسی کرده و اثرات دارو یا یک روش درمانی را روی این بافت و سلولها مطالعه کنند. نورونها، همچنین بهعنوان سلولهای عصبی شناخته میشوند، که از سه مؤلفه اصلی تشکیل شدهاند: بدنه سلول، دندریتها و آکسون که یک برآمدگی بلند و نازک بوده که مسئول ارتباط با سلولهای دیگر است.
نورونها در هنگام آسیبدیدگی در اثر بیماری دژنراتیو، به تنهایی توانایی بازیابی را دارند. بازگرداندن شبکههای مغزی و عملکرد طبیعی از این رو یک کار عظیم در مهندسی بافت است.
پروفسور اوریت شفی و همکارانش راهبردی انقلابی برای رفع این مانع با استفاده از فناوری نانو و دستکاریهای مغناطیسی، ایجاد کردهاند. یافتههای آنها اخیراً در نشریه Advanced Functional Materials گزارش شده است.
دانشمندان از نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن برای تبدیل سلولهای پیشساز عصبی به واحدهای مغناطیسی خودمختار به منظور ایجاد شبکههای عصبی استفاده کردند. آنها در مرحله بعد سلولهای پیشساز را در معرض یک سری از میدانهای مغناطیسی از قبل تنظیم شده قرار داده و حرکت از راه دور آنها را در یک بستر کلاژن چند لایه هدایت کردند که خصوصیات طبیعی بافت بیولوژیکی را شبیهسازی میکند.
آنها شبکههای عصبی با کارایی بالا و چند لایه سهبعدی را ایجاد کردند که عناصر موجود در مغز پستانداران را نشان میدهند و این کار را با استفاده از دستکاریهای مغناطیسی انجام دادند.
به لطف میدانهای مغناطیسی از راه دور، سلولها در جای خود قرار گرفتند. سلولهای بالغ شده در نورونهای بالغ طی چند روز، اتصالاتی را ایجاد کرده و فعالیت الکتریکی از خود نشان دادند.
روت پلن از محققان این پروژه میگوید: «این روش راه را برای ایجاد معماری سلول سهبعدی در مقیاس سفارشی برای استفاده در برنامه های کاربردی زیست مهندسی، درمانی و تحقیقاتی، چه در داخل و خارج از بدن، هموار میکند. از آنجایی که شبکههای عصبی سه بعدی که ما ایجاد کردهایم خواص ذاتی بافتهای مغز انسان دارند، میتوان از آنها به عنوان مینی مارکهای آزمایشی استفاده کرد و بهعنوان الگویی برای مطالعه داروها و برای بررسی ارتباط بین بافتها استفاده کرد.»
استفاده از نانوذرات مغناطیسی به دلایل تشخیصی و تصویربرداری و همچنین در موارد آسیب شدید، قبلاً توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده است. اقدامات این گروه تحقیقاتی فرصتی برای ارتقای این فناوری برای استفاده در آینده ایجاد میکند.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: علم و فناوری نانو نانوذرات پلتفرم سیستم عصبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۶۳۹۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارند
خارش پوست یکی از علائمی است که ممکن است در بسیاری از بیماریهای مختلف بروز کند.
به گزارش ایسنا، خارش یکی از علائم شایع عارضههای پوستی است.
در این مطلب به نقل از بی بی سی، به چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارد، میپردازیم:
۱. برآورد تقریبی نشان میدهد که ما حدود ۹۷ بار در روز خودمان را میخارانیم.
۲. احساس خارش بر اثر تماس با حشرات و گیاهان به دلیل سمومی است که بر پوست ما بهجا میگذارند. مواد سمی باعث آزاد شدن هیستامینها در بدن میشوند که نوعی واکنش ایمنی بدن است. در این واکنش بافتهای عصبی پیامهای احساس خارش را به مغز ما میفرستند.
۳. احساس خارش، شبکه عصبی ویژه خود را دارد. تاکنون تصور میشد احساس خارش و درد، مسیرهای دریافت یکسانی دارند اما در سال ۱۹۹۷ مشخص شد احساس خارش، بافتهای عصبی ویژه خود را دارد.
۴. پیامهای خارش بسیار به کندی منتقل میشوند. بافتهای عصبی سرعتهای گوناگونی دارند. پیامهای لمس با سرعتی حدود ۳۰۰ کیلومتر در ثانیه انتقال پیدا میکنند. «درد ناگهانی» (برای مثال وقتی بهطور اتفاقی دست روی شعله گاز قرار میگیرد) با سرعتی حدود ۱۳۰ کیلومتر در ساعت منتقل میشود. احساس خارش با سرعتی حدود سه کیلومتر در ساعت انتقال پیدا میکند که کمی آهستهتر از سرعت راه رفتن انسان است.
۵. احساس خارش مانند خمیازه کشیدن مسری است. دانشمندان با نمایش فیلم موشهایی که خود را میخارانند به گروه دیگری از موشها به این موضوع پیبردند. پس از نمایش فیلم، موشهای تماشاگر هم شروع به خاراندن خود کردند.
۶. احساس مسری خارش بخش کوچکی از مغز به نام هسته سوپراکیاسماتیک (بخش قدامی هیپوتالاموس) را فعال میکند. عصبشناسان هنوز به طور دقیق عملکرد این بخش از مغز را در چگونگی مشاهده و تکرار عمل خاراندن درنیافتهاند.
۷. خاراندن بهترین راه برای خلاص شدن از مهاجمان خارشآور است. خاراندن، به دور کردن حشرات موذی یا دفع اثر گیاهان سمی کمک میکند. همچنین باعث گشادی رگهای خونی و در نتیجه جریان بیشتر گلبولهای سفید و پلاسمای خون برای از بین بردن اثرات سمی میشود. به همین دلیل است که با خاراندن، پوست سرخ و لکهلکه میشود.
۸. خاراندن احساس خوشایندی است چون باعث ترشح سروتونین در مغز میشود.
۹. خوشایندترین نقطه برای خاراندن در بدن مچ پاست. پژوهشها این موضوع را نشان داده است.
۱۰. هرچه بیشتر خود را بخارانید احساس خارش بیشتر میشود. خاراندن پوست باعث آزاد شدن هیستامین بیشتر میشود و پیامهای خارش بیشتری به مغز فرستاده میشود. اگر این کار را ادامه دهید باعث آسیب دیدن پوست و ایجاد زخم و عفونت میشوید.
۱۱. در بیماریهای پوستی مانند پسوریازیس (صدفک) یا اگزما (درماتیت) چرخه خارش آزاردهنده میشود. در چنین مواردی آنتیهیستامین تجویز میشود تا اثرات هیستامین را خنثی کند و احساس خارش را کاهش دهد.
۱۲. پژوهش نشان داده است که خارش مداوم و مزمن به اندازه درد مزمن ناتوانکننده است. خارش مزمن از اثرات جانبی بیماریهای گوناگونی مانند بیماریهای کبدی و لنفوم است.
انتهای پیام